Hołd Mu oddajcie, wszyscy aniołowie
Pan króluje, wesel się, ziemio,
radujcie się, liczne wyspy!
Obłok i ciemność wokół Niego,
prawo i sprawiedliwość podstawą Jego tronu.
Jego sprawiedliwość rozgłaszają niebiosa
i wszystkie ludy widzą Jego chwałę.
Wszystkie bóstwa hołd Mu oddają.
Ponad całą ziemią Ty jesteś wywyższony
i nieskończenie wyższy od wszystkich bogów.
(Ps 97 , 1-2. 6 i 7c. i 9)
Nieskończenie wyższy.
Te dwa słowa nie dają mi spokoju.
Jak to dobrze, że Bóg jest nieskończenie wyższy od wszystkiego, co gotowa jestem za boga uznać! Bo czy mało razy kogoś lub coś za boga uznałam? I nagle okazywało się, że dla Boga nie ma czasu, że jakoś nie pasuje do moich nowych przyzwyczajeń, że może innym razem popracujemy nad naszą relacją…
Aż się wydarzał taki czy inny życiowy wstrząs, który mówił: serio? Serio chcesz postawić coś ponad nieskończenie wyższym Bogiem? Naprawdę wierzyłaś, że Jego da się jakkolwiek zastąpić?
W tym życiowym wstrząsie nie od razu budziła się gotowość do hołdu i radości. Aniołowie może tak, ale… ja? „Wesel się ziemio” – brzmiało jak wyzwanie stulecia. Ale podjęte, stawało się najpewniejszym potwierdzeniem: tak, On jest nieskończenie wyższy niż wszystko, czemu w swoim życiu nadasz rangę. I właśnie dlatego możesz żyć w prawdziwej radości.
Małgorzata
Maluczko 